Wie zijn wij?

Wie zijn wij als koppel?

​

Vier jaar geleden ging ik op schrijfretraite. En kwam ik Maarten, mijn huidige partner, tegen.
Instant connectie. Een chemie die iedereen voelen kon. Later begreep ik dat ik mijn tweelingziel
was tegengekomen en midden in een intense twinjourney zat. Buiten dat we toen een week lang
de zon zagen ondergaan en weer opkomen met vele diepgaande gesprekken, gebeurde er niets

fysiek. Ik was tenslotte nog getrouwd…

​

Ik was niet van plan mijn man te verlaten, maar Maarten liet me zien en vooral voelen wat er nog
mogelijk was ver voorbij mijn huidige leven en relatie toen. Ik wou meer. Ik wou leven.

​

Maarten is ervaringsdeskundige op het vlak van overleving, verslaving en therapie en dat
fascineerde me enorm. Alsof ik mezelf zag in hem. De mannelijke belichaming van mijn ego

maar ook van mijn ziel.

​

Ik kwam thuis en binnen de twee weken had ik het mijn man verteld, onze eigendommen
verkocht, de scheiding in gang gezet, liet ik alles achter en ben ik bij Maarten gaan wonen. Dit

was bijzonder heftig en pijnlijk voor beiden. Een sprong in het diepe.

Onverwacht maakte ik kennis met nog meer verslaving. Drank, drugs, porno, seks, erkenning,
gokken...alles. Ik kan amper in woorden omschrijven wat het gehalte van destructie was de eerste
jaren van ons samenzijn. Het was lelijk. De dynamieken die ik zo goed kende met Peter waren nu
omgekeerd. Ik werd zo getriggerd in al mijn diepste pijnen dat ik zelf een monster werd. En ook
volledig afhankelijk van hem. Overlevingssystemen en beschermingsmechanismen. Ik had twee
keuzes. Of ik ging er van weglopen en het zou zich eindeloos herhalen in komende relaties of ik
ging er dwars doorheen en zou al mijn wonden helen tot op het diepste niveau.

Ik koos voor het tweede. Mijn toewijding en geloof in mezelf en ons was en is enorm groot. We
blijven leren, groeien en evolueren. Een leven lang. En ik zou het niet anders willen dan samen.
Alleen ga je misschien sneller, maar samen ga je verder. Alles in teken van die sacred union. Later

begreep ik onze gezamelijke missie hierin.

​

Ruim vier jaar lang heb ik enorm aan mezelf gewerkt met hem als mijn spiegel. Het laatste half
jaar werken we samen i.p.v. tegen elkaar. Hij is mijn rots, mijn steun, mijn inspiratie en mijn

muse.